" Marta zaprosiła swoich znajomych na kolacje. Cały dzień spędziła na przygotowaniach , wszystko robiła samodzielnie. Goście ze smakiem zajadali się daniami. W pewnym momencie koleżanka z pracy westchnęła: "Teraz już wiem skąd się wzięły u Ciebie takie boczki. Rośniesz w oczach ale risotto pyszne." W jednej chwili prysło dobre samopoczucie Marty i jej satysfakcja...".

Jak nazwać człowieka, który w mniej lub bardziej jawny sposób podważa wartość wszystkiego, co robimy, tego, jak myślimy, kim jesteśmy? Który w obecności innych, lub także bez świadków, z dobrotliwym uśmiechem, poklepując nas po ramieniu, bądź surowo napominając, daje do zrozumienia, że po prostu nie nadajemy się. Nigdy nie mamy racji i nigdy nie będziemy się do niczego nadawali, i nigdy nie będziemy mieli racji w niczym.

Zidentyfikowanie problemu.
Warto zwrócić uwagę na ludzi, którzy wnoszą swój wkład w specyficzne zjawisko, zwane odwartościowywaniem lub umniejszaniem czyjejś wartości. Umniejszanie wartości można uznać za główną przyczynę zaniżonej samooceny, udręki psychicznej i powszechnego braku szczęścia. Umniejszanie wartości szerzy się w naszym społeczeństwie i wszyscy mamy w tym swój udział. Tylko jeden procent ludzi robi to celowo, aby manipulować innymi i kontrolować ich. Dwadzieścia procent stosuje je na pół świadomie jako mechanizm samoobrony. Cała reszta czyni to tylko okazjonalnie, zwykle nieświadomie i nieumyślnie. Główną przyczyną, dla której tak często spotykamy się z umniejszaniem wartości, jest doraźna skuteczność takiego zachowania. Fizyczny cios jest jawny i może zostać oddany, natomiast podstępne, zakamuflowane dewaluowanie, uderzające w psychikę, może pozostać nie zauważone i nie ukarane; mimo że rani, pozwala manipulować atakowanym.

Mechanizmy działania umniejszacza.
Umniejszać czyjąś wartość mogą najrozmaitsze zachowania - od zdradzieckiego strzału w plecy po znaczące westchnienie. Może to być przewracanie oczyma lub prztyczek w nos. Zwykle najwięcej szkód powodują podstępnie zadane rany psychiczne. Uderzenie w nos jest oczywiste i goi się bez śladu. Zachwianie czyjejś samooceny - celna uwaga w odpowiednim momencie - może zostawić ślady na całe życie. Zniszczenie czyjejś zdolności do bycia szczęśliwym jest przypuszczalnie czymś o wiele gorszym niż jakiekolwiek szkody cielesne, które jedna osoba może wyrządzić drugiej.
Główną przyczyną, dla której tak często spotykamy się z umniejszaniem wartości, jest doraźna skuteczność takiego zachowania. Fizyczny cios jest jawny i może zostać oddany, natomiast podstępne, zakamuflowane dewaluowanie, uderzające w psychikę, może pozostać nie zauważone i nie ukarane; mimo że rani, pozwala manipulować atakowanym.

Jak rozpoznać umniejszacza?
Umniejszacza trudno jest rozpoznać, ponieważ osobnik naprawdę sprawny w umniejszaniu może umknąć uwadze twego logicznego umysłu, tyle tylko, że czujesz się źle, nie wiedząc dlaczego. Działa z ukrycia, a jego ofiara często niczego nie podejrzewa, wie tylko, że nie czuje się dobrze.. Umniejszacz w rzeczywistości czuje się gorszy od kogoś innego, więc robi, co może, by ten ktoś poczuł się jeszcze mniejszy

Strategie umniejszacza.
Umniejszacz stosuje różnorodne strategie, aby uderzyć w twoją samoocenę. Niby to wyraża swoje uznanie dla czegoś, z czego jesteś dumny, później jednak robi jakąś złośliwą uwagę na ten temat. Wyczuwa to, co ty uważasz za swoje braki i niedociągnięcia, i wykorzystuje w starannie dobranych momentach, kiedy twoja odporność jest osłabiona. Różnica pomiędzy umniejszaczem wartości a prawdziwym przyjacielem polega na tym, że przyjaciel wytknie ci coś i na tym poprzestanie, dając czas na przemyślenie sprawy. Umniejszacz podsunie ci większość twoich wad pod sam nos i będzie drążył temat tak długo, aż poczujesz się całkiem malutki. Wykaże Ci, że twoje zalety, które ty uważasz za najważniejsze, są niewiele warte. Wysłucha twoich zwierzeń na temat czegoś, czego w sobie nie lubisz, a potem wykorzysta to przeciwko tobie. A wszystko to robi w sposób tak subtelny, że nie zdajesz sobie z tego sprawy.

Jak sobie radzić?
Aby poradzić sobie z umniejszaczem, trzeba go najpierw zidentyfikować. Metody dewaluowania wartości innych potrafią być tak chytre, tak podstępne i przygniatające, że możesz mieć trudności z ich dostrzeżeniem. Zamiast dyskutować z samą inwektywą, lepiej jest obnażyć mechanizm umniejszania poprzez nazywanie własnych uczuć i nie bać się komunikowania na głos że takie słowa nas ranią. Przecież nie o słowa tu chodzi ale o intencje umniejszania drugiej osoby...

źródło http://newstart-up.blogspot.com

A.P.